- брязкальце
- —————————————————————————————бря́зкальцеіменник середнього роду
Орфографічний словник української мови. 2005.
Орфографічний словник української мови. 2005.
брязкальце — я, с. Зменш. до брязкало 1), 2) … Український тлумачний словник
брязкальце — ця, с. Сб. Дитяча іграшка, що видає звук, що бряжчить … Словник лемківскої говірки
балабон — I а, ч., діал. Брязкальце, бубонець. II а, ч. Таджикський духовий язичковий музичний інструмент … Український тлумачний словник
брязкітка — и, ж., рідко. Брязкуча іграшка, якою бавлять дітей; брязкальце … Український тлумачний словник
брязкотельце — я, с. Те саме, що брязкальце … Український тлумачний словник
бубонець — нця/, ч. Брязкальце, що має форму порожньої металевої кульки із шматочками металу всередині … Український тлумачний словник
сістр — а, ч. Давньоєгипетське храмове брязкальце … Український тлумачний словник
тараскавка — и, ж., зах. Брязкальце … Український тлумачний словник
тараскало — а, с., зах. Брязкальце … Український тлумачний словник
тарахкавка — тара/хкалка, и, ж., зах. Брязкальце … Український тлумачний словник